تست یا آزمایش آنتی بادی کرونا چیست؟

این آزمایش حضور آنتی بادی ها، پروتئین هایی که در پاسخ به عفونت ها ساخته می شوند، را بررسی می کنند. آنتی بادی ها در خون افرادی که بعد از ابتلا به عفونت آزمایش می شوند، شناسایی می گردند؛ این پروتئین ها تلاش بدن برای مبارزه با یک عفونت به خصوص را نشان می دهند. اما اگر قصد انجام آزمایش فیزیکی را ندارید، می توانید از تست هوشمند کرونا برای بررسی احتمال ابتلا و غربالگری استفاده کنید.

ویروسی که بیماری کووید-۱۹ را ایجاد می کند، جدید است و اطلاعات ما راجع به آن به سرعت در حال تغییر است. این راهنما با دسترسی به اطلاعات بیشتر، به روز خواهد شد.

نکات کلیدی در مورد آزمایش آنتی بادی کرونا:

• به طور کلی، یک تست مثبت آنتی بادی به معنی ابتلای فرد به عفونت SARS-CoV-2، ویروسی که کووید-۱۹ را سبب می شود، در زمانی در گذشته فرض می شود و به معنای ابتلای کنونی آن ها به عفونت نیست.
• آنتی بادی ها یک تا ۳ هفته بعد از عفونت شروع به تولید می نمایند.
• در حال حاضر ما اطلاعات کافی برای تایید این موضوع که در صورت وجود آنتی بادی علیه ویروس، فرد به طور قطع ایمن و در برابر عفونت مجدد محافظت شده است، نداریم.
• ارائه دهندگان خدمات سلامت که از تست آنتی بادی استفاده می کنند، باید بدانند که تست های مختلف چگونه کار می کنند و در زمان تفسیر نتایج تست احتیاطات زیر را مد نظر داشته باشند:
• اگر تست آنتی بادی های SARS-CoV-2 فردی مثبت شود ولی فرد واقعا آن آنتی بادی های خاص را نداشته باشد، نتیجه مثبت کاذب است. به طور مشابه، اگر تست آنتی بادی های SARS-CoV-2 فردی منفی شود ولی در واقع آن آنتی بادی های خاص را داشته باشد، نتیجه منفی کاذب خواهد بود.
• این تست ها ۱۰۰ درصد دقیق نیست و برخی نتایج مثبت کاذب یا منفی کاذب ممکن است اتفاق بیفتند.
• زمانی که این تست ها از افراد ساکن یا شاغل در مناطقی با شیوع کمتر کووید-۱۹ گرفته شوند، درصد بالاتری از نتایج مثبت، کاذب خواهند بود.
• افرادی که تست آنتی بادی آن ها مثبت میشود ولی علائم کووید-۱۹ را ندارند یا در تماس با فرد مبتلا به کووید نبوده اند، احتمالا در حال حاضر دچار عفونت نیستند. این افراد می توانند به فعالیت عادی از جمله مشاغل خود ادامه دهند ولی در هرصورت باید اقداماتی در جهت حفاظت از خود و دیگران انجام دهند.
• افرادی که تست آنتی بادی آن ها مثبت شده و در حال حاضر یا اخیرا مریض بوده و یا در تماس با فرد مبتلا به کووید-۱۹ قرار داشته اند، باید توصیه هایی را مبنی بر مراقبت از خود و حفاظت از دیگران و زمانی که دوباره می توانند با سایر افراد ارتباط داشته باشند، رعایت کنند.

کارهایی که باید بکنید:

• تا زمانی که دانشمندان اطلاعات بیشتری در مورد حفاظت آنتی بادی ها از فرد در برابر ابتلای مجدد به عفونت ناشی از ویروس به دست آورند، همه باید به انجام اقداماتی در جهت حفاظت از خود و دیگران، از جمله رعایت فاصله ی ۲ متری از دیگران در خارج از خانه (فاصله گذاری اجتماعی)، حتی اگر تست آنتی بادی آن ها مثبت شده، ادامه دهند.
• افرادی که در محل کار از تجهیزات حفاظتی شخصی استفاده می کنند، حتی در صورت مثبت شدن تست آنتی بادی باید به استفاده از این تجهیزات ادامه دهند.

کارهایی که نباید بکنید:

• نتایج تست آنتی بادی نباید برای تعیین امکان پذیری بازگشت فرد به محل کار خود استفاده شود.
• نتایج تست آنتی بادی نباید برای گروه بندی افراد در محیط هایی هم چون مدارس، خوابگاه ها و زندان ها استفاده شود.

چه نوع از تست های سرولوژی یا آنتی بادی مناسب است؟

تست های آنتی بادی توسعه یافته و استفاده های مهمی در بالین و بهداشت عمومی در جهت نظارت و پاسخگویی به پاندمی کووید-۱۹ خواهند داشت.

• در حال حاضر، هیچ مزیت شناخته شده ای در تست آنتی بادی های IgM، IgG یا آنتی بادی کل نسبت به یکدیگر وجود ندارد.
• به حداقل رساندن نتایج مثبت کاذب از طریق انتخاب تستی با حساسیت بالا و از طریق تست کردن جمعیت ها و افراد با احتمال بالای مواجهه ی قبلی با SARS-CoV-2، مهم است. از سوی دیگر، یک الگوریتم متعامد تست گیری (به عبارت دیگر، به کارگیری دو تست مستقل به طور متوالی به طوری که تست اول نتیجه ی مثبت بدهد) می تواند در صورت پایین بودن ارزش اخباری مثبت یک تست به تنهایی به کار گرفته شود.
• آنتی بادی ها به طور معمول ۱ تا ۳ هفته بعد از شروع علائم، زمانی که طبق شواهد سرایت پذیری عفونت محتملا تا حد زیادی کاسته شده و درجه ای از ایمنی در برابر عفونت های آینده ایجاد شده، قابل شناسایی می گردند. با این حال، اطلاعات بیشتری پیش از اصلاح توصیه های بهداشت عمومی بر اساس نتایج تست های آنتی بادی، از جمله تصمیم گیری برای توقف فاصله گذاری اجتماعی و استفاده از تجهیزات حفاظت شخصی، لازم است.

آزمایش آنتی بادی چه کاربردی دارد؟

تست های آنتی بادی SARS-CoV-2 که اکنون به طور گسترده در دسترس هستند، می توانند نقش مهمی در درک اپیدمیولوژی ویروس در جمعیت عمومی و شناسایی گروه هایی که در ریسک بالاتری برای ابتلا به عفونت قرار دارند، ایفا کند. بر خلاف روش های مستقیم تشخیص ویر.س از جمله تکثیر نوکلئیک اسید یا شناسایی آنتی ژن که می توانند افراد دچار عفونت حاد را شناسایی کنند، تست های آنتی بادی می توانند تعیین کنند که آیا فرد مورد آزمایش قبلا دچار عفونت شده است یا خیر – حتی اگر فرد هرگز علامتی نشان نداده باشد.

تست های آنتی بادی، عفونت های قبلی یا کمرنگ شده ی ویروس SARS-CoV-2 را به طور غیرمستقیم از طریق اندازه گیری پاسخ ایمنی همورال به ویروس، شناسایی می کنند. بنابراین، تست های آنتی بادی معمولا جایگزین روش های شناسایی مستقیم به عنوان ابزار اصلی برای تشخیص عفونت فعال SARS-CoV-2 نمی شوند، اما این تست ها چندین کاربرد مهم در نظارت و پاسخ دهی به پاندمی کووید-۱۹ دارند.

با وجود این که تست های آنتی بادی در این برهه از زمان نباید برای تعیین ایمن بودن افراد به کار روند، این تست ها می توانند در تعیین نسبتی از جمعیت که قبلا به عفونت SARS-CoV-2 مبتلا شده به کار روند و اطلاعاتی در مورد جمعیتی که ممکن است ایمن شده و به طور بالقوه محافظت شده باشند، فراهم کنند.

بنابراین، الگوهای جمعیتی و جغرافیایی نتایج تست های آنتی بادی می توانند به تعیین جوامعی که ممکن است نرخ بالاتری از عفونت را تجربه کرده و در نتیجه ممکن است نرخ بالاتری از ایمنی اکتسابی را داشته باشند، کمک کنند. در برخی موارد، نتایج تست های آنتی بادی ممکن است به شناسایی افرادی که به طور بالقوه به عفونت SARS-CoV-2 دچار شده و افرادی که صلاحیت لازم برای اهدای خون در جهت ساخت فرآورده هایی پلاسمایی افراد بهبود یافته به عنوان یک درمان احتمالی برای افراد دچار بیماری شدید ناشی از کووید-۱۹ را دارند، کمک کند.

تولید آنتی بادی و ایمنی

تقریبا تمام افراد دارای سیستم ایمنی سالم به دنبال عفونت SARS-CoV-2 پاسخ ایمنی ایجاد می کنند. همانند عفونت های ناشی از سایر پاتوژن ها، عفونت SARS-CoV-2، تولید آنتی بادی IgM و IgG را سبب می شود که مفیدترین آنتی بادی ها  در جهت ارزیابی پاسخ آنتی بادی هستند زیرا اطلاعات کمی در مورد پاسخ IgA در خون وجود دارد.

آنتی بادی ها در برخی افراد می توانند در هفته ی اول شروع بیماری شناسایی شوند. عفونت های SARS-CoV-2 کمی غیرعادی هستند زیرا آنتی بادی های IgM و IgG تقریبا به طور همزمان ۲ تا ۳ هفته بعد از شروع بیماری، در سرم افزایش می یابند. بنابراین، شناسایی IgM بدون IgG معمول نیست. این که آنتی بادی های IGM و IgG تا چه مدت قابل شناسایی باقی می مانند، مشخص نیست.

علاوه بر این، تولید آنتی بادی های خنثی کننده نیز می تواند مورد ارزیابی قرار گیرد. آنتی بادی های خنثی کننده از تکثیر ویروس در محیط برون سلولی جلوگیری کرده و همانند بسیاری از بیماری های عفونی، حضور این آنتی بادی ها با ایمنی در برابر ابتلای آینده به این عفونت، حداقل به طور موقت، در ارتباط است.

برای تشخیص کرونا چه آزمایش هایی انجام می شود؟

بازگشت بیماری کووید-۱۹ ظاهرا بسیار نادر است و این نشان دهنده ی این موضوع است که حضور آنتی بادی ها حداقل یک ایمنی کوتاه مدت در برابر عفونت SARS-CoV-2 را ایجاد می کند. همین طور، ایجاد عفونت اولیه در پریمات ها و تولید آنتی بادی در بدن آن ها منجر به حفاظت از آن ها در برابر عفونت مجدد زمانی که دوباره در معرض ویروس قرار گرفتند، شد. علاوه بر این، تولید آنتی بادی در انسان ها، با کاهشی معنی دار در بار ویروسی دستگاه تنفسی، در ارتباط است. در مجموع، این مشاهدات پیشنهاد می کنند که حضور آنتی بادی ها ممکن است از واگیردار بودن بیماری فرد کاسته و سطحی از حفاظت در برابر عفونت مجدد را ایجاد کنند. با این حال، اطلاعات قطعی وجود نداشته و این موضوع که افراد دارای آنتی بادی (خنثی کننده یا کل) در برابر عفونت مجدد با SARS-CoV-2 محافظت شده اند، و اگر این گونه است، چه غلظتی از آنتی بادی ها برای ایجاد ایمنی لازم است، نامعلوم باقی می ماند.

هدف آزمایش آنتی بادی

دو هدف اصلی آنتی ژنی SARS-CoV-2 که علیه آن ها آنتی بادی شناسایی شده است، گلیکوپروتئین Spike (S) و فسفوپروتئین نوکلئوکپسید (N) است. در حالی که پروتئین S برای ورود ویروس به سلول ضروری است و در سطح ویروس قرار دارد، پروتئین N فراوان ترین پروتئین بیان شده ی برانگیزاننده ی پاسخ سیستم ایمنی است که با RNA برهم کنش دارد. چندین شکل از پروتئین S – طول کامل (S1+S2) یا ناقص (دامنه ی S1 یا دامنه ی اتصال به رسپتور (RBD)) – به عنوان آنتی ژن مورد استفاده قرار می گیرند. هدف پروتئینی، واکنش پذیری متقاطع و اختصاصیت را تعیین می کند، زیرا N نسبت به S در کروناویروس بیشتر محافظت شده و درون S، RBD نسبت به S1 یا S کامل بیشتر محافظت شده است.

انواع تست آنتی بادی

انواع مختلف تست ها می توانند برای تعیین جوانب مختلف پاسخ ایمنی و کارکرد آنتی بادی ها استفاده شوند. تست ها می توانند به طور کلی به دو دسته ی تشخیص آنتی بادی های متصل شونده یا خنثی کننده تقسیم بندی شوند.

شناسایی آنتی بادی متصل شونده:

این تست ها از پروتئین های خالص شده از SARS-CoV-2 استفاده می کنند، نه ویروس زنده، و می توانند در آزمایشگاه هایی با سطح ایمنی زیستی پایین تر (برای مثال BSL-2) اجرا شوند. با استفاده از واکنشگرهای مخصوص، انواع منفرد آنتی بادی ها، مانند IgM، IgG و IgA می توانند تعیین شوند. به طور کلی، IgM یکی از اولین انواع آنتی بادی است که بعد از عفونت تولید شده و برای تشخیص عفونت اخیر بیشترین کارایی را دارد، در حالی که آنتی بادی IgG عموما بعد از IgM تولید شده و ممکن است تا ماه ها یا سال ها قابل شناسایی باقی بماند. IgA برای ایمنی مخاطی مهم است و می تواند علاوه بر خون در ترشحات مخاطی مانند بزاق شناسایی شود، گرچه اهمیت این آنتی بادی در این بیماری هنوز مشخص نشده است. بر اساس پیچیدگی تست ها، این تست ها می توانند بسیار سریع (کمتر از ۳۰ دقیقه) در یک محیط بالینی انجام شده و یا چند ساعت در یک لابراتور طول بکشند.

تست هایی که آنتی بادی های متصل شونده را شناسایی می کنند، در دو طبقه ی گسترده قرار می گیرند:

• تست های مراقبتی در بالین بیمار (POC: Point-of-care)، عموما دستگاه هایی جانبی هستند که IgG یا IgG و IgM، یا آنتی بادی کل را در سرم، پلاسما خون کامل و یا بزاق شناسایی می کنند. یکی از مزایای تست های مراقبتی در بالین بیمار با استفاده از خون کامل این است که می توانند بر روی نمونه های گرفته شده از انگشت به جای ورید انجام شوند.
• تست های آزمایشگاهی از تست های ELISA یا CIA برای شناسایی آنتی بادی استفاده می کنند که ممکن است برای برخی تست ها نیاز به کارشناس آموزش دیده ی آزمایشگاه و وسایل مخصوص باشد. بر اساس واکنشگرها، IgG، IgM و IgA می توانند به طور جداگانه یا همراه با هم به عنوان آنتی بادی کل شناسایی شوند.
• شناسایی آنتی بادی خنثی کننده: WHO هنوز استفاده از تست های خنثی سازی را برای SARS-CoV2 تایید نکرده است. تست های ختثی سازی، قابلیت عملکردی آنتی بادی برای پیش گیری از عفونت در محیط برون تنی را تعیین می کنند. این تست شامل انکوباسیون سرم یا پلاسما با ویروس زنده و سپس عفونی شدن سلول ها و انکوباسیون آن هاست. انجام تست، بسته به نوع SARS-CoV-2، نیاز به آزمایشگاه های BSL-2 یا BSL-3 دارد.

دو نوع تست خنثی سازی انجام می شود:

• تست های خنثی سازی ویروس (VNT)، مانند تست خنثی سازی تقلیل پلاک ویروس (PRNT) و میکرونوترالزاسیون، از یک ویروس SARS-CoV-2 جدا شده از نمونه ی بالینی یا SARS-CoV-2 نوترکیب که پروتئین های گزارشگر را بیان می کند، استفاده می کنند. انجام این تست ها نیاز به لابراتورهای BSL-3 دارد و ممکن است تکمیل آن تا ۵ روز طول بکشد.
• تست های خنثی سازی سودوویروس (pVNT) از سودوویروس های نوترکیب (مانند ویروس استوماتیت وزیکولار، VSV) که پروتئین S ویروس SARS-CoV-2 را بیان می کنند، استفاده میکند. این تست بسته به سویه ی VSV مورد استفاده می تواند در لابراتورهای BSL-2 انجام شود.

صحت و دقت تست آنتی بادی یا پادتن

کارآیی تست بستگی به حساسیت و اختصاصیت آن دارد؛ این خصوصیات اجرای تست با استفاده از یک مجموعه ی تعریف شده  از نمونه های مثبت و منفی، تعیین می گردند. علاوه بر این، ارزش های اخباری تست باید مورد توجه قرار بگیرند زیرا این مقادیر بر نتیجه ی کلی تست اثر می گذارند. ارزش اخباری مثبت، نشان دهنده ی احتمال مثبت بودن واقعی آنتی بادی فردی که نتایج تستش مثبت شده است، می باشد. ارزش اخباری منفی، نشان دهنده ی احتمال منفی بودن واقعی آنتی بادی فردی که نتایج تستش منفی شده است، می باشد. ارزش های اخباری مثبت و منفی توسط درصد افراد دارای آنتی بادی در جمعیت تست شده (شیوع، احتمال پیش از آزمون) و حساسیت و اختصاصیت تست تعیین می شود. برای مثال:

• در یک محیط با شیوع بالا، ارزش اخباری مثبت در مقایسه با جمعیتی با شیوع پایین، افزایش می یابد – به این معنا که احتمال بیشتری وجود دارد که فردی که تستش مثبت شده، واقعا آنتی بادی داشته باشد. زمانی که تست در جمعیتی با شیوع پایین استفاده می شود، ارزش اخباری مثبت کم می شود زیرا به سبب پایین بودن احتمال پیش از آزمون، نتایج مثبت کاذب بیشتری وجود دارد.
• همین طور، ارزش اخباری منفی نیز تحت تاثیر شیوع قرار دارد. در یک محیط با شیوع بالا، ارزش اخباری منفی کاهش می یابد در حالی که در محیط با شیوع پایین، این میزان افزایش می یابد.

در بیشتر مناطق کشور، از جمله مناطقی که به طور گسترده درگیر ویروس هستند، انتظار می رود که شیوع SARS-CoV-2 پایین و بین ۵ درصد تا ۲۵ درصد باشد، بنابراین، تست ها در این برهه از زمان ممکن است شامل نتایج مثبت کاذب بیشتر و منفی کاذب کمتری باشد.

در برخی شرایط ، مانند شیوع کووید-۱۹ در کارخانه های تولید غذا و شرایط زندگی تجمعی، شیوع عفونت در جمعیت ممکن است به طور قابل توجهی بالاتر باشد. در چنین شرایطی، تست آنتی بادی در فواصل مناسب به دنبال شیوع ممکن است به نتایج مثبت کاذب نسبتا کمتر و نتایج منفی کاذب نسبتا بیشتری منجر شود.

تحلیل نتایج جمعیت شناختی کرونا

در پاندمی کنونی، به حداکثر رساندن اختصاصیت و در نتیجه ارزش اخباری مثبت در یک الگوریتم سرولوژیک در بیشتر موارد، ترجیح داده می شود، زیرا شیوع کلی آنتی بادی ها در بیشتر جمعیت ها محتملا کم است. برای مثال، در جمعیتی که شیوع ۵ درصد باشد، تستی با ۹۰ درصد حساسیت و ۹۵ درصد اختصاصیت، ارزش اخباری مثبت ۴۹ درصد را خواهد داشت. به بیان دیگر، کمتر از نیمی از افرادی که تستشان مثبت شده، واقعا آنتی بادی خواهند داشت. از سوی دیگر، همان تست در جمعیتی با شیوع بیشتر از ۵۲ درصد، ارزش اخباری مثبت بیشتر از ۹۵ درصد را خواهد داشت، به این معنی که کمتر از یک نفر از هر ۲۰ نفر آزمایش شده، نتیجه ی مثبت کاذب خواهند داشت.

سه استراتژی می تواند برای بهبود ارزش اخباری مثبت مورد استفاده قرار بگیرد:

• انتخاب تستی با اختصاصیت بالا، احتمالا ۹۹.۵ درصد یا بالاتر، ارزش اخباری مثبت بالایی را در جمعیتی با شیوع مساوی یا بیشتر از ۵ درصد ایجاد می کند.
• استراتژی دیگر تمرکز بر افرادی با احتمال بالای پیش از آزمون داشتن آنتی بادی های SARS-CoV-2، مانند افراد با سابقه ی بیماری شبیه به کووید-۱۹، است.
• رویکرد سوم به کار گیری یک الگوریتم متعامد تست گیری است که در آن افرادی که تستشان برای بار اول مثبت شده، برای بار دوم تست می شوند. الگوریتم های متعامد موثر عموما بر مبنای آزمایش نمونه ی یک بیمار با دو تست، که هریک خصوصیات طراحی منحصر به فردی دارند (برای مثال، آنتی ژن ها یا فرمت های مختلف)، قرار دارد.

الگوریتم هایی برای به حداکثر رساندن اختصاصیت کل و حفظ حداکثر حساسیت، می تواند طراحی شود. برای مثال، در مثال بالا، در جمعیتی با شیوع ۵ درصد، با انجام تست دومی متفاوت و متعامد با تست قبلی با حساسیت ۹۰ درصد و اختصاصیت ۹۵ درصد ، ارزش اخباری مثبت ۹۵ درصد قابل دستیابی خواهد بود.

محدودیت های تست آنتی بادی

در حال حاضر، عوامل ایمونولوژیک مرتبط با ایمنی در برابر عفونت SARS-CoV-2 به خوبی تعریف نشده اند. اعضای جوامع دانشگاهی و پزشکی در حال بررسی این موضوع هستند که آیا تست آنتی بادی مثبت نشان دهنده ی ایمنی حفاظتی فرد در برابر SARS-CoV-2 است یا خیر. این کار شامل ارزیابی سطح آنتی بادی لازم برای حفاظت در برابر عفونت مجدد، مدت این حفاظت و عوامل مرتبط با ایجاد پاسخ آنتی بادی حفاظتی است.

کینتیک پاسخ آنتی بادی، طول عمر آنتی بادی ها، قابلیت آنتی بادی برای حفاظت در برابر عفونت مجدد، تیتر حفاظتی آنتی بادی خنثی کننده و ارتباط تیتر آنتی بادی متصل شونده با قابلیت خنثی سازی، هنوز تعیین نشده اند. با این که مطالعات بر روی حیوانات، اثر محافظتی در کوتاه مدت را نشان داده اند، نشان دادن محافظت طولانی مدت در انسان ها نیاز به مطالعات آتی خواهد داشت. بنابراین، تا زمان به دست آوردن اطلاعات بیشتر، حضور آنتی بادی ها نمی تواند معادل ایمنی فرد در برابر عفونت SARS-CoV-2 در نظر گرفته شود.

برخی تست ها ممکن است واکنش پذیری متقاطع با سایر کروناویروس ها، مانند ویروس هایی که سرماخوردگی ساده را سبب می شوند، نشان دهند. این امر می تواند منجر به نتایج مثبت کاذب تست ها شود. برخی افراد ممکن است بعد از عفونت کروناویروس، سطوح قابل شناسایی از آنتی بادی ایجاد نکنند. در سایر افراد، ممکن است که سطوح آنتی بادی در طول زمان کاهش یافته و به حد غیرقابل شناسایی برسد. آنتی بادی های IgG و IgM در اوایل عفونت وجود ندارند. بنابراین، نتایج تست آنتی بادی، قطعیت وجود یا عدم وجود عفونت کنونی یا قبلی با SARS-CoV-2 را نشان نمی دهد.

توصیه هایی برای استفاده از تست های آنتی بادی

اطلاعاتی که ممکن است توصیه های سرولوژیک را تحت تاثیر قرار دهند، به سرعت در حال گسترش هستند؛ به خصوص شواهدی مبنی بر این که تست های مثبت آنتی بادی نشانگر ایمنی حفاظتی فرد یا کاهش انتقال ویروس در میان افرادی که اخیرا بیمار شده اند، است.

استراتژی انجام تست سرولوژی یا آنتی بادی

• نتایج تست های آنتی بادی باید بر مبنای ارزش های اخباری مثبت و منفی مورد انتظار تفسیر شوند.
• ارزش اخباری مثبت باید به روش های زیر بهینه سازی شود، به خصوص اگر نتایج به فرد تحویل داده شود:
• تضمین ارزش اخباری مثبت بالا (برای مثال، ۹۵ درصد) از طریق انتخاب تست هایی با اختصاصیت بالا و تست کردن افراد یا جمعیت هایی با احتمال بالای پیش از آزمون داشتن آنتی بادی (برای مثال، افرادی با سابقه ی علائم سازگار با کووید-۱۹ یا مواجهه با مناطق و موسسات با شیوع بالا)، یا
• اگر ارزش اخباری مثبت بالا از طریق یک تست قابل تضمین نباشد، از الگوریتم تست متعامد استفاده کنید. جدول یک را برای مشاهده ی مثال هایی از استفاده ی یک یا دو تست در جمعیت هایی با شیوع های متنوع از آنتی بادی های SARS-CoV-2، ببینید.
• در حال حاضر، هیچ مزیت اساسی در بین تست آنتی بادی های IgM، IgG یا آنتی بادی کل نسبت به یکدیگر وجود ندارد. بنابراین، کلاس ایمونوگلبولین یا آنتی بادی در بسیاری از موقعیت ها، نباید تعیین کننده ی نوع تست انتخابی باشد. شناسایی آنتی بادی های IgM ممکن است عفونت اخیر را نشان دهد، اما دینامیک پاسخ آنتی بادی IgM در حال حاضر به خوبی تعریف نشده است. در طول زمان، ممکن است مشخصه یابی و ارزیابی اجرای تست ها در نمونه های IgM منفی و IgG مثبت برای تضمین این که تست ها با پیشرفت پاندمی و افزایش تعداد افرادی که سطوح پایین تر IgM دارند، هنوز برای هدف مورد نظر مناسب هستند، اهمیت پیدا کند.
• تست های آنتی بادی نباید برای تعیین وضعیت ایمنی در افراد استفاده شوند، تا زمانی که حضور ایمنی، دوام و مدت آن تعیین گردد.
• تست های آنتی بادی می توانند به عنوان روشی برای تایید تشخیص بیماری کووید-۱۹ در افرادی که دیر مراجعه کرده اند، توصیه شود. برای افرادی که ۹ تا ۱۴ روز بعد از شروع بیماری مراجعه کنند، تست آنتی بادی علاوه بر تست های تشخیصی مستقیم مانند PCR، می تواند توصیه شود. این کار حساسیت تشخیص را افزایش می دهد، زیرا در حال حاضر حساسیت شناسایی نوکلئیک اسید در حال کاهش و حساسیت تست آنتی بادی در حال افزایش است.
• تست آنتی بادی باید به عنوان روشی برای کمک به تایید تشخیص در بیمارانی که با عوارض دیرهنگام بیماری کووید-۱۹، مانند سندرم التهابی مولتی سیستم در کودکان، به بیمارستان مراجعه می کنند، توصیه شود.

توصیه هایی برای افرادی که تست آنتی بادی های ضد SARS-CoV-2 در آن ها مثبت شده است

• با وجود این که حضور آنتی بادی های ضد SARS-CoV-2، در صورت شناسایی شدن توسط یک الگوریتم تست گیری با ارزش اخباری مثبت بالا، محتملا درجه ای از ایمنی را ایجاد می کند، تا زمانی که دوام و مدت ایمنی مشخص نشده باشد، نمی توان فرض کرد که افراد با نتیجه ی مثبت واقعی تست آنتی بادی در برابر عفونت آینده محافظت شده اند.
• افراد بدون علامتی که تست آنتی بادی آن ها مثبت شده است و سابقه ی بیماری با علائم کووید-۱۹ را ندارند، احتمال کمی وجود دارد که عفونت فعال داشته باشند و باید از توصیه های کلی برای پیشگیری از عفونت SARS-CoV-2 پیروی کرده و فعالیت های عادی خود از جمله شغلشان را ادامه دهند.
• افرادی که بیماری با علائم کووید-۱۹ یا بیماری تایید شده داشته اند، باید به راهنمایی های قبلی در مورد ادامه ی فعالیت های عادی، از جمله شغلشان، عمل کنند.
• هیچ گونه تغییری در عملکرد بالینی یا استفاده از تجهیزات حفاظت شخصی توسط کارکنان مراقبت سلامتی که تست آنتی بادی SARS-CoV-2 در آن ها مثبت شده، نباید ایجاد شود.
• تست های آنتی بادی نباید برای تصمیم گیری در مورد گروه بندی افراد ساکن یا پذیرفته شده در محیط های تجمعی، مانند مدارس، خوابگاه ها یا زندان ها استفاده شوند.
• نتایج تست های آنتی بادی نباید برای تصمیم گیری در مورد بازگشتن افراد به محل کار خود، استفاده شوند.
• تا زمانی که اطلاعات بیشتری در مورد دینامیک شناسایی IgA در سرم به دست بیاید، تست آنتی بادی IgA توصیه نمی شود.

جدول: ارزش اخباری مثبت با استفاده از یک یا دو تست متعامد، توسط شیوع پیش زمینه ای در جمعیت آزمایش شده

آزمایشگاه تخصصی دکتر صادقیان، مفتخر به اخذ ایزو ۹۰۰۱  و ایزو ۱۰۰۰۲  انگلستان، تحت نظر دکتر حامد صادقیان، متخصص پاتولوژی سرجیکال و کلینیکال، بالغ بر هزار مورد از آزمایشات مختلف را در زمینه های پاتولوژی، سیتولوژی و میکروبیولوژی، تحت پوشش قرار می دهد.

آزمایشگاه دکتر صادقیان طرف قرارداد بیمه های پایه و اکثر بیمه های مکمل درمان می باشد.

آدرس: مشهد – بلوارامامت – نبش امامت ۳۴ – ساختمان پزشکان امامت

شماره تماس: ۰۵۱-۳۶۰۱۷۸۵۱ و ۰۵۱-۳۶۰۱۷۸۵۲